ค่อยๆ เดี๋ยวสำลัก

ดั่งดวงหฤทัย เมืองพันธุรัฐ พระเทวี(จินตหรา)อบรมมณิสรา(มทิรา)ที่พระตำหนัก ทยุติธร(ฐากูร)เป็นห่วง จึงแอบตามไปดู มณิสราถูกสั่งห้ามไม่ให้อยู่กับทยุติธรตามลำพัง ทยุติยร ให้เจ้าคุณวิเทศน์สัมพันธ์(มาตรา) ไปเจรจากขอร้องเจ้าหลวงรังสิมันต์(เจษฎาภรณ์) เพื่อนำตัวทรรศิกา(คิมเบอร์ลี่)คืนมา เจ้าคุณกลาโหมพูดจาดูหมิ่นที่ทยุติธร จนทำให้ธารเทพทนไม่ไหว มีเรื่องชกต่อยกันเจ้าคุณกลาโหม บอกกับพระเทวี ว่ามณิสรา ไม่ใช่หลานของพระนม แต่หญิงสาวแห่งทานตะพระเทวีไม่พอใจมาก เจ้าคุณกลาโหมบอกกับทยุติธรว่าจะส่งคนไปลอบสังหารรังสิมันต์ ทยุติธรเขียนจดหมายถึงรังสิมันต์ว่าจะส่งมอบทรัพย์สินให้ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับทรรศิกา แต่มณิสราไม่ยอม เธอบอกจะเขียนจดหมายถึงรังสิมันต์เอง เพื่อที่พันธุรัฐจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนเพราะเธออีกต่อไป เมืองกาสิก เจ้าหลวงรังสิมันต์ เข้าไปช่วยคนในเหมืองจนถึงคนสุดท้าย แล้วก็ออกมาอย่างปลอดภัย ทรรศิกาดีใจมาก เจ้าหลวงยังนำเพชรจากในเหมืองมาเป็นของขวัญให้เธอด้วย ทั้งหมดเดินทางกลับวังวสุธาราโดยรถไฟ แต่เกิดเหตุฟ้าผ่าทำให้หัวรถจักรเสียหาย รังสิมันต์ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนทรรศิกาที่ขบวนตลอดเวลาทรรศิกาหนาวจัดจนเป็นไข้ รังสิมันต์ ราชิด เบนลี จึงไปขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน ขอยามาให้ทรรศิกา รุ่งเช้าทรรศิกาอาการดีขึ้น จึงลงไปดูเหล่าทหารที่ด้านล่างขบวน รังสิมันต์ตามลงไปดูทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากขึ้น...